چند مسأله:
(مسأله 1) جایز نیست انسان در مرگ کسی صورت و بدن خود را بخراشد و به خود لطمه بزند، و یا در مرگ فرزند و زوجه خود یقه پاره کند؛ ولی پاره کردن یقه در مرگ پدر و برادر بلکه سایر خویشان مانعی ندارد.
(مسأله 2) اگر مرد در مرگ زن و یا فرزند یقه یا لباس خود را پاره کند، یا اگر زن در عزای میت صورت خود را بخراشد به طوری که خون بیاید یا موی خود را بکند، بنابر احتیاط واجب باید ده فقیر را طعام دهد و یا آنها را بپوشاند، و اگر نتواند باید سه روز روزه بگیرد. و چنانچه زن در عزای میت موی خود را بچیند، بنابر احتیاط واجب باید شصت فقیر را طعام دهد یا شصت روز روزه بگیرد.
(مسأله 3) احتیاط واجب آن است که در گریه بر میت صدا را خیلی بلند نکنند.
چهارم: مستحب است انسان قبل از دفن همان، باب 47، ص 215. و بعد از آن صاحبان عزا را سرسلامتی داده و در حق آنها دعا نماید؛ ولی اگر مدتی گذشته است که به واسطه تسلیت گفتن داغ او تازه میشود ترک آن بهتر است؛ به چند حدیث در این باره توجه نمایید:
1 - پیامبراکرم (ص): "کسی که به مصیبت زده ای تسلیت و تعزیت بگوید همانند اجر و پاداش شخص مصیبت زده برایش خواهد بود بدون این که از اجر مصیبت زده چیزی کم شود".همان، باب 46، ح 2، ص 213.
2 - حضرت علی (ع): "کسی که فرزند از دست داده را تسلیت گوید خداوند او را در روزی که سایه ای جز سایه او نخواهد بود در سایه عرش خود جای میدهد".همان، ح 5، ص 214.
3 - امام صادق (ع) سراغ قومی که دچار مصیبت شده بودند رفت و چنین گفت: "خداوند ضعف و مشکلی را که برای شما پیش آمده جبران کند، صبر و تحمل شما را