صفحه ۴۳۵

بگذارند؛ و اگر محرمی نباشد خویشاوندانش او را در قبر بگذارند.

(مسأله 12) انسان می‎تواند تا مقدار یک سوم دارایی خویش را جهت انجام کارهایی که برای بعد از مرگ خود در نظر گرفته وصیت کند؛ مثل این که وصیت کند فلان مبلغ را برای مخارج عزاداری او صرف کنند.

(مسأله 13) اگر برای مخارج عزاداری خود وصیت نکرده باشد، نمی توان از سهم ورثه صغیر بابت مخارج چیزی برداشت؛ ولی ورثه بالغ او می‎توانند برای این کار از سهم خودشان بپردازند.

برخی نکات سودمند:

اول: شایسته نیست انسان آرزوی مرگ برادر یا خواهر مسلمانش را در سر داشته باشد؛ در روایتی آمده شخصی خدمت رسول اکرم (ص) آمد و با او نسبت به شغلی که برای پسرش می‎خواست انتخاب نماید مشورت نمود، حضرت او را از به کار گماری فرزند در برخی مشاغل منع کرد، از آن جمله به او فرمود: فرزندت را پیش کسی که کارش کفن فروشی است به عنوان شاگردی نگذار؛ زیرا که او پیوسته در آرزوی مرگ افراد امت من است؛ در حالی که هر فرد زنده امت من پیش من از هر آنچه خورشید بر آن می‎تابد بهتر و محبوبتر است.وسائل الشیعة، باب 21 از ابواب ما یکتسب به، ح 4، ج 18، ص 137.

اگر بمرد عدودشمن؛ مخفف عدو. جای شادمانی نیست
که زندگانی ما نیز جاودانی نیست گلستان، باب اول، در سیرت پادشاهان، حکایت 37، ص 94.

و نیز نباید انسان در اثر فقر و فشارهای زندگی و مانند آن مرگ فرزندانش - خصوصا دختران - را طلب کند؛ در روایتی گفته شده اگر طلب مرگ دختران خود را بنمایی و آنها بمیرند، روز قیامت مأجور نبوده و خدا را در حالی که معصیت کار به حساب می‎آیی ملاقات خواهی کرد.وسائل الشیعة، باب 6 از ابواب احکام الاولاد، ح 1، ج 21، ص 366.

ناوبری کتاب