آیت‌الله منتظری

برگزیده دانسته و حتی در پاره ای موارد خود را پسران خدا و یا دوستان خاص او قلمداد می‎کردند می‎گوید: "به آنها بگو: ای یهودیان ! اگر واقعا می‎پندارید که شما از دوستان خدا هستید نه سایر مردم، پس آرزوی مرگ کنید (چرا این قدر به زندگی دنیا چسبیده و از مرگ وحشت دارید؟ دوست واقعی همیشه مشتاق دیدن محبوب خویش است) اگر در این گفته خود صادق و راستگو هستید".سوره جمعه (62): آیه 6.

آنگاه خداوند دلیل اصلی وحشت و ترس آنها از مرگ را چنین بیان می‎کند: (و لا یتمنونه ابدا بما قدمت ایدیهم)همان، آیه 7. یعنی: "ولی آنها به خاطر اعمالی که انجام داده اند هرگز تمنای مرگ نخواهند کرد".

3 - دلبستگی بیش از حد به دنیا؛ کسی که با تحمل سختی های بیشمار و پیمودن راههای متعدد برای خود زندگی مرفه و پر عیش و نوشی فراهم ساخته است وقتی تصور می‎کند که مرگ میان او و زندگی مورد علاقه اش جدایی می‎افکند حاضر نیست از این دنیای آباد دل کنده و به سوی آخرتی که از آن غافل بوده و برای آبادی آن کاری انجام نداده است قدم بردارد، و چون مرگ را عامل جدایی خویش از اموال و زندگی شیرینش می‎بیند از آن متنفر و گریزان است.

در حدیثی نقل شده است: "شخصی در حضور پیامبراکرم (ص) از جا بلند شد و عرض کرد: ای رسول خدا ! چرا من مرگ را دوست ندارم ؟ حضرت فرمودند: آیا مال و ثروتی داری ؟ گفت: آری، حضرت فرمود: آن را برای خود پیش فرست. گفت: نمی توانم چنین کاری کنم، حضرت فرمود: همانا قلب انسان همراه مال و ثروتش می‎باشد، اگر آن را پیش از خود بفرستد دوست می‎دارد به آن ملحق شود، و اگر آن را نگه دارد دوست دارد همراه آن باقی بماند".الفضل بن الحسن الطبرسی، مجمع البیان، ج 8، ص 407، ذیل آیه 30 سوره فاطر؛ و نیز در این زمینه مراجعه شود به بحارالانوار، ج 6، ص 127، ح 9.