صفحه ۴۰۶

چه خوش گفت زالی پیر فرتوت. به فرزند خویش ____ چو دیدش پلنگ افکن و پیلتن
گر از عهد خردیت یاد آمدی ____ که بیچاره بودی در آغوش من
نکردی در این روز بر من جفا ____ که تو شیر مردی و من پیرزن گلستان، باب ششم، در ضعف و پیری، حکایت 6، صص 224 - 225.

رفتار و کردار زمان سالمندی:

هنگامی که انسان چهل ساله شد به آخرین حد کمال جسمی خود رسیده است و از آن به بعد هر چه از عمرش بگذرد به سوی نقصان و کاستی حرکت می‎کند؛بحارالانوار، ج 70، ص 389، ح 6. پس بایستی در زندگی گذشته خود تجدید نظر کرده و نقاط ضعف و قوت خود را شناسایی نماید تا بتواند ضمن جبران نمودن حقوق پایمال شده مردم و طلب آمرزش از خداوند متعال در سراشیبی زندگی و عمر باقیمانده به اصلاح خود پرداخته و بدیها و عیبهایی را که بدان آلوده گشته از وجود خود پاک نماید.

در حدیثی از امام باقر(ع) چنین آمده: "وقتی چهل سال انسان تمام شد به او گفته می‎شود: مواظب خودت باش، با احتیاط رفتار کن، تو دیگر عذری (برای انجام کارهای ناشایست و ترک وظایف) نداری".همان، ح 7.

در روایتی از حضرت صادق (ع) نیز این گونه نقل شده است: "تا سن چهل سالگی در رفتار و کردار انسان با مسامحه برخورد می‎شود ولی همین که چهل سالش تمام شد خداوند عزوجل به دو فرشته اش (که مأمور محاسبه اعمال انسان هستند) وحی می‎کند: این بنده را از عمر بهره مند ساختم، از این به بعد در حساب بر او سخت گرفته و شدت به خرج دهید، مراقب او باشید، و تمامی اعمال او را از کوچک و بزرگ یادداشت نمایید".همان، ص 388، ح 5.

ناوبری کتاب