آیت‌الله منتظری

مادر ارثی نمی باشد. و در هر دو صورت عقد آنان باطل است و به یکدیگر حرام ابدی می‎شوند.

(مسأله 2) زنی را که طلاق داده اند و زنی که متعه بوده و شوهرش مدت او را بخشیده یا مدتش تمام شده، چنانچه بعد از مدتی شوهر کند و بعد شک کند که هنگام عقد شوهر دوم از عده شوهر اول خارج شده بوده یا نه، در صورتی که احتمال دهد در حال عقد متوجه این مطلب بوده به شک خود اعتنا نکند.

(مسأله 3) جایز است انسان با زنی که در عده خود اوست ازدواج کند؛ و برای مراجعه به همسر در صورتی که در عده طلاق رجعی باشد نیاز به عقد مجدد نیست.

(مسأله 4) اگر با زنی که شوهر دارد یا در عده طلاق رجعی است زنا کند، بنابر احتیاط واجب آن زن بر او حرام ابدی می‎شود؛ ولی اگر با زنی که در عده متعه یا عده طلاق بائن و یا عده وفات است زنا کند، بعد از گذشتن عده می‎تواند او را عقد نماید؛ گرچه احتیاط مستحب آن است که با او ازدواج نکند.

(مسأله 5) اگر زن بگوید عده ام تمام شده با دو شرط از او قبول می‎شود:

الف - زن مورد اتهام نباشد؛ ب - از طلاق یا مردن شوهر او به قدری گذشته باشد که در آن مدت تمام شدن عده ممکن باشد.

(مسأله 6) زن غیر شوهرداری که با او زنا شده اگر از زنا حامله شده باشد عده ندارد و ازدواج با او جایز است؛ و اگر حامله نیست بنابر احتیاط عده نگه دارد و بعد ازدواج کند. و بنابر احتیاط از ازدواج با کسانی که زنا را حرفه خود قرار داده اند خودداری شود؛ مگر اینکه به طور کلی دست بردارند و توبه آنان احراز شود.

(مسأله 7) اگر کسی با غیر همسر خود به گمان این که همسر خود اوست نزدیکی کند - چه زن بداند که او شوهرش نیست یا گمان کند شوهرش می‎باشد - زن باید عده نگه دارد؛ و عده آن مثل عده طلاق است.

(مسأله 8) اگر با زنی که می‎داند همسر او نیست زنا کند، چنانچه زن خیال کند آن مرد شوهر اوست بنابر احتیاط واجب باید عده نگه دارد.