صفحه ۳۱۷

(مسأله 4) اگر منی مردی را داخل رحم زنی غیر همسرش نمایند و این کار با علم و آگاهی هر یک از زن و مرد و از روی عمد صورت گرفته باشد و به واسطه این کار بچه ای متولد شود، باید در تمام مسائل مثل ارث و مانند آن احتیاط رعایت شود. ولی اشکالی نیست که اگر بچه دختر باشد نمی تواند با مرد صاحب منی و مردان دیگری که اگر تولد او از راه عقد صحیح بود محرم او می‎شدند ازدواج کند؛ و اگر بچه پسر باشد نمی تواند با مادرش و نیز با زنان دیگری که اگر تولد او از راه عقد صحیح بود محرم او می‎شدند ازدواج نماید.

(مسأله 5) اگر وارد شدن منی مرد در رحم زنی غیر همسرش از روی علم و آگاهی نبوده و مثلا مرد گمان می‎کرده که زن همسرش می‎باشد و زن نیز گمان می‎کرده که منی از شوهرش می‎باشد و بعد از انجام کار معلوم شده که چنین نبوده، بچه شرعا فرزند صاحب منی و آن زن است و تمام احکام فرزندی را نسبت به آن دو دارد.

(مسأله 6) اگر مادری قادر به نگهداری جنین تا هنگام زایمان باشد و از وضعیت کامل جسمانی نیز برخوردار است ولی به دلایل دیگری مایل باشد که جنین از ابتدا که به صورت نطفه است یا در مراحل دیگر در دستگاه مصنوعی پرورش یابد و شوهر او هم راضی به این عمل باشد، ظاهرا اشکالی ندارد.

(مسأله 7) استفاده از تخمک زن اجنبی و بارور نمودن آن با اسپرم مردی در خارج به وسیله دستگاه و گذاشتن آن در رحم همسر آن مرد، و همچنین استفاده از اسپرم مرد اجنبی و بارور نمودن آن با تخمک زن اجنبی و گذاشتن آن در رحم آن زن، محل اشکال است.

(مسأله 8) استفاده از اسپرمهایی که در بانک اسپرم نگهداری می‎شود و مربوط به مرد اجنبی است جایز نیست؛ ولی نگهداری اسپرم شوهر در بانک اسپرم و استفاده از آن در موقع لزوم برای همسر جایز است.

(مسأله 9) تقویت اسپرم شوهر با استفاده از اسپرم مرد دیگر - شناخته شده باشد یا نباشد - و تلقیح اسپرم تقویت شده به رحم همسرش حرام است.

ناوبری کتاب