(مسأله 4) اگر منی مردی را داخل رحم زنی غیر همسرش نمایند و این کار با علم و آگاهی هر یک از زن و مرد و از روی عمد صورت گرفته باشد و به واسطه این کار بچه ای متولد شود، باید در تمام مسائل مثل ارث و مانند آن احتیاط رعایت شود. ولی اشکالی نیست که اگر بچه دختر باشد نمی تواند با مرد صاحب منی و مردان دیگری که اگر تولد او از راه عقد صحیح بود محرم او میشدند ازدواج کند؛ و اگر بچه پسر باشد نمی تواند با مادرش و نیز با زنان دیگری که اگر تولد او از راه عقد صحیح بود محرم او میشدند ازدواج نماید.
(مسأله 5) اگر وارد شدن منی مرد در رحم زنی غیر همسرش از روی علم و آگاهی نبوده و مثلا مرد گمان میکرده که زن همسرش میباشد و زن نیز گمان میکرده که منی از شوهرش میباشد و بعد از انجام کار معلوم شده که چنین نبوده، بچه شرعا فرزند صاحب منی و آن زن است و تمام احکام فرزندی را نسبت به آن دو دارد.
(مسأله 6) اگر مادری قادر به نگهداری جنین تا هنگام زایمان باشد و از وضعیت کامل جسمانی نیز برخوردار است ولی به دلایل دیگری مایل باشد که جنین از ابتدا که به صورت نطفه است یا در مراحل دیگر در دستگاه مصنوعی پرورش یابد و شوهر او هم راضی به این عمل باشد، ظاهرا اشکالی ندارد.
(مسأله 7) استفاده از تخمک زن اجنبی و بارور نمودن آن با اسپرم مردی در خارج به وسیله دستگاه و گذاشتن آن در رحم همسر آن مرد، و همچنین استفاده از اسپرم مرد اجنبی و بارور نمودن آن با تخمک زن اجنبی و گذاشتن آن در رحم آن زن، محل اشکال است.
(مسأله 8) استفاده از اسپرمهایی که در بانک اسپرم نگهداری میشود و مربوط به مرد اجنبی است جایز نیست؛ ولی نگهداری اسپرم شوهر در بانک اسپرم و استفاده از آن در موقع لزوم برای همسر جایز است.
(مسأله 9) تقویت اسپرم شوهر با استفاده از اسپرم مرد دیگر - شناخته شده باشد یا نباشد - و تلقیح اسپرم تقویت شده به رحم همسرش حرام است.