آیت‌الله منتظری

و در داستان دیگری چنین می‎گوید:

"مهمان پیری شدم در دیار بکر که مال فراوان داشت و فرزندی خوبروی. شبی حکایت کرد: مرا به عمر خویش بجز این فرزند نبوده است. درختی درین وادی زیارتگاه است که مردمان به حاجت خواستن آنجا روند. شبهای دراز در آن پای درخت بر حق بنالیده ام تا مرا این فرزند بخشیده است. شنیدم که پسر با رفیقان آهسته همی گفت: چه بودی گر من آن درخت بدانستمی کجاست تا دعا کردمی و پدر بمردی."همان، باب ششم، در ضعف و پیری، حکایت 3، ص 222.

پس مرد و زنی که همه راههای فرزنددار شدن را طی نموده اند و به نتیجه ای نرسیده اند یا دارای فرزند دختر بوده و علاقه مند فرزند پسر هستند یا فرزند پسر دارند و در حسرت داشتن فرزند دختر به سر می‎برند و راهی برای رسیدن به خواسته شان وجود ندارد، باید صبر و شکیبایی پیشه نموده تا از ثوابهای اخروی که برای صابران در نظر گرفته شده محروم نگردند. آنها باید در هر حال خواست و مشیت پروردگار را برخواست خود مقدم نموده و نسبت به آنچه برای آنها مقدر داشته راضی و تسلیم باشند و این سخن قرآن مجید را آویزه گوش خود نمایند: (یهب لمن یشاء اناثا و یهب لمن یشاء الذکور‏ او یزوجهم ذکرانا و اناثا و یجعل من یشاء عقیما انه علیم قدیر)سوره شوری (42): آیات 49 - 50. یعنی: "به هر کسی اراده کند دختر می‎بخشد و به هر کسی که بخواهد پسر، یا هم پسر و هم دختر می‎دهد، و هر که را بخواهد نازا و عقیم می‎گرداند؛ که او (به صلاح خلق) دانا و تواناست".

نکته چهارم: با در نظر گرفتن مشکلات موجود جامعه امروز و در نتیجه فراهم نبودن بسترهای مناسب جهت تعلیم و تربیت صحیح، شایسته است والدین رعایت اعتدال و میانه روی را نموده و به اندازه ای صاحب فرزند شوند که بتوانند از عهده مخارج و تعلیم و تربیت وی برآیند.