آیت‌الله منتظری

در برخی روایات گفته شده که بعد از آبستن شدن زن اگر قصد کنند فرزند درشکم را "محمد" یا "علی" نام گذارند آن فرزند پسر خواهد شد.همان، باب 14، ح 1 تا 7، صص 376 - 378.

در بعضی از این روایات گفته شده چنانچه زن حامله نشده و در حاملگی اش تأخیر افتاده، اگر قصد کند در صورت حامله شدن نام او را "علی" بگذارد طولی نخواهد کشید که آبستن شده و فرزند پسری به دنیا خواهد آورد.همان، ح 6، ص 377.

ناگفته نماند که دعا آداب و شرایط خاصی دارد که در صورت فراهم آمدن آنها امید استجابت می‎رود؛ در برخی موارد نیز چه بسا برآورده شدن حاجت به مصلحت انسان نیست؛ به داستان زیر از زبان سعدی توجه نمایید:

"فقیره درویشی همسر درویشی. حامله بود، مدت حمل به سر آورده، و مرین درویش را همه عمر فرزند نیامده بود. گفت: اگر خدای - عزوجل - مرا پسری دهد جزین خرقه جامه ای که از تکه های گوناگون دوخته شده باشد. که پوشیده دارم هر چه ملک من است ایثار درویشان کنم. اتفاقا پسر آورد و سفره درویشان به موجب شرط بنهاد. پس از چند سالی که از سفر شام باز آمدم به محلت آن دوست برگذشتم و از چگونگی حالش خبر پرسیدم. گفتند: به زندان شحنه داروغه، پلیس و نگهبان شهر. در است. سبب پرسیدم. کسی گفت: پسرش خمرشراب. خورده است، و عربده کرده است، و خون کسی ریخته، و خود از میان گریخته. پدر را به علت او سلسله در نای است یعنی زنجیر بر گردن و گلویش بسته اند. و بند گران بر پای. گفتم: این بلا را به حاجت از خدای - عزوجل - خواسته است."