آیت‌الله منتظری

می‎کرد که در آن برایش جز زحمت و رنج و سنگینی و اندوه نبود...".تحف العقول، ص 263.

آری به واسطه این ایثار و تحمل رنج است که رسول گرامی (ص) می‎فرمایند: "اذا حملت المراءة کانت بمنزلة الصائم القائم المجاهد بنفسه و ماله فی سبیل الله"وسائل الشیعة، باب 67 از ابواب احکام الاولاد، ح 1، ج 21، ص 451. یعنی: چون زن آبستن گردید پاداشی همانند شخص روزه دار شب زنده داری که با جان و مال خویش در راه خدا جهاد می‎نماید نصیب او خواهد شد.

چند نکته:

نکته اول: زن در دوران بارداری علاوه بر آن که نیازمند محیطی سراسر آرامش همراه با محبت همسر و سایر اعضای خانواده است، به خاطر این که شیره جان خویش را به پرورش جنین اختصاص می‎دهد دچار کمبود مواد غذایی و انواع ویتامین ها گشته و سستی و ضعف شدید به او دست می‎دهد که اگر این کمبود جبران نشود ناراحتی های زیادی برای او به وجود آمده و به دنبال آن آثار ناگواری در فرزند بروز می‎کند.

از طرف دیگر چنانکه در علم غذاشناسی که یکی از علوم مهم و گسترده این زمان است گفته شده غذاها نه تنها در جسم انسان مؤثرند بلکه از طریق تأثیر در غده ها و ایجاد هورمونها در روحیات و اخلاق انسان نیز اثربخش بوده و غذاهای گوناگون آثار اخلاقی متفاوتی را به همراه خواهد داشت.

از نظر اسلام نیز استفاده از مواد غذایی حلال و پاک و پاکیزه نقش مؤثری در رفتار و کردار انسان دارد، خداوند متعال خطاب به پیامبران چنین می‎گوید: (یا ایها الرسل کلوا من الطیبات و اعملوا صالحا)سوره مؤمنون (23): آیه 51. یعنی: "ای رسولان از غذاهای پاکیزه و حلال تناول کنید و به نیکوکاری و اعمال شایسته بپردازید".

از روایات زیادی استفاده می‎شود که غذای حرام مانع تقرب و نزدیکی انسان به