آیت‌الله منتظری

استفاده از این امر را منوط به حفظ حقوق خانواده و دوری از پایمال نمودن حقوق همسران و نیز اجرای عدالت میان همسران نمود.

قرآن کریم پس از اجازه نمودن ازدواج با دو یا سه یا چهار همسر چنین می‎گوید: (فان خفتم ألا تعدلوا فواحدة )سوره نساء (4): آیه 3. یعنی: "اگر می‎ترسید که عدالت را (درباره همسران متعدد) رعایت نکنید تنها به یک همسر اکتفا نمایید".

عدالت مورد نظر مربوط به امور زندگی از قبیل پرداخت مخارج و همخوابگی و فراهم آوردن وسایل رفاه و آسایش و سایر تعهدات و حقوق خانوادگی است و شامل محبت قلبی و عواطف درونی نمی شود؛ چرا که علاقه و محبت قلبی خارج از حیطه قدرت انسان است؛ پس محبت و اراده قلبی به یکی از همسران تا وقتی که موجب از بین رفتن عدالت در رفتار با سایر همسران نگردد مانعی ندارد.

با توجه به آنچه گفته شد چند همسرداری نه تنها از ابتکارات و پیشنهادات اسلام نمی باشد بلکه در جهت محدودسازی آن نیز قوانینی در اسلام به مسلمانان ابلاغ گردیده است.

اگر واقع بینانه به مسأله چند همسرداری مورد نظر اسلام نظر کنیم می‎یابیم که چگونه اسلام با این قانون از حقوق خانواده حمایت نموده و با اجازه نمودن استفاده مشروط از این امر از روابط نامشروع و معشوقه گری و هوسرانی های بی حد و مرز که عاملی برای خشکانیدن اساس خانواده به حساب می‎آید جلوگیری نموده است.

ما بایستی مسأله تعدد زوجیت را از زاویه نیازهای واقعی بشر مورد نقد و بررسی قرار دهیم نه تحت تأثیر احساسات و عواطف، توجه به امور زیر می‎تواند تا حدودی نقش چند همسری را در برآوردن پاره ای از نیازها و مشکلات جامعه روشن نماید:

1 - اگر چه در حالت طبیعی خداوند یک تعادل نسبی بین تعداد زنان و مردان در همه جوامع برقرار نموده است، ولی نمی توان انکار کرد که در برخی شرایط به واسطه حوادث گوناگون از قبیل جنگ و مانند آن زندگی مردان بیش از زنان در معرض خطر