"و زنان دیگر غیر از اینها (که بیان شد) برای شما حلال است که با اموال خویش آنها را به طریق زناشویی اختیار کنید نه آن که زنا نمایید، و از زنانی که بهره مند میشوید واجب است مهرشان را بپردازید، و گناهی بر شما نسبت به آنچه بعد از تعیین مهریه با یکدیگر به توافق میرسید نیست".سوره نساء (4): آیه 24.
در روایات زیادی که از پیشوایان دین (ع) رسیده ازدواج موقت مورد تشویق و ترغیب قرار گرفته و به عنوان یکی از سنت های پیامبراکرم (ص) قلمداد شده و ترک آن مورد توبیخ و مذمت واقع شده است.وسائل الشیعة، باب 1 و 2 از ابواب المتعة، ج 21، صص 5 - 16.
در حدیثی که به چندین طریق از حضرت علی (ع) نقل شده آمده است که اگر از ازدواج موقت توسط برخی خلفا جلوگیری نشده بود هیچ فرد مؤمنی تن به زنا نمی داد و تنها افراد شقاوتمند دنبال زنا میرفتند.همان، باب 1، ح 2 و 20 و 24 و 25؛ کنز العمال، ج 16، صص 522 - 523، رقم 45728.
اصل مشروعیت ازدواج موقت در زمان پیامبراکرم (ص) امری مسلم و قطعی بوده و تعدادی از صحابه در آن زمان ازدواج موقت نموده اند؛ ولی غالب اهل سنت میگویند که این حکم برداشته شده و این نوع ازدواج تحریم شده است؛ روایاتی که آنها در این زمینه نقل کرده اند متفاوت است؛ برخی از آنها مفادش این است که متعه در زمان پیامبراکرم (ص) تحریم شده و برخی دیگر بیانگر این معناست که خلیفه دوم از آن نهی نموده و آن را تحریم کرده است.کنز العمال، همان، صص 518 - 527، ارقام 45712 تا 45751.
به هر حال از نظر ائمه معصومین (ع) ازدواج موقت امری است جایز و مشروع.
ناگفته نماند که ازدواج موقت تنها با گفتن دو جمله تمام نمی شود؛ بلکه برای آن در اسلام مقررات خاصی قرار داده شده، و زن در تمام مدت ازدواج فقط بر مردی که او را به ازدواج درآورده حلال است و پس از پایان مدت ازدواج در صورتی که زن و مرد آمیزش نموده باشند زن نمی تواند بلافاصله شوهر جدید نماید بلکه باید عده نگه