و محیطها قدرت تشکیل خانواده و پیوند زناشویی دائمی را نداشته و نمی توانند تمام مسؤولیت ها و تکالیفی را که از ناحیه ازدواج دائم بر دوش آنها گذاشته میشود انجام دهند، که در زیر به چند نمونه آن اشاره میگردد:
الف - مردی که مدت زمان قابل توجهی به واسطه مسافرت طولانی و مانند آن به همسر خود دسترسی ندارد.
ب - مردی که همسرش به واسطه بیماری و مانند آن توان جنسی خود را از دست داده است.
ج - مرد یا زنی که به واسطه طلاق یا مرگ همسر خود را از دست داده و اسباب ازدواج مجدد و دائم برایش فراهم نیست.
د - جوانانی که در شدیدترین دوران بروز غریزه جنسی هستند و به واسطه مشکلات اقتصادی و فرهنگی و مسائل پیچیده اجتماعی شرایط ازدواج دائم را نداشته و نمی توانند تشکیل خانواده بدهند.
در نمونه های گفته شده و نظایر آن یا باید بگوییم که هیچ زن یا مردی حق ندارند خارج از ازدواج دائم با تمام مسؤولیت هایش با یکدیگر رابطه جنسی داشته باشند، که این در حقیقت سرکوب غریزه ای از غرایز انسان بوده و نتیجه ای جز فحشاء، همجنس بازی، آلوده شدن به مواد مخدر، خشونت، بیماریهای خطرناک و سایر ناهنجاریهای اجتماعی ندارد؛ و یا باید این افراد را در برابر بی بند وباری جنسی آزاد گذاشت تا از طریق زنا و دیگر راههای غیر مشروع به غریزه شهوت خود پاسخ دهند، که این راه به هیچ وجه عاقلانه نبوده و فساد فرد و جامعه را در بر دارد؛ و یا این که راه سومی را در پیش گیریم که نه مشکلات و مسؤولیت های ازدواج دائم را داشته باشد و نه فرد را دچار فحشاء و ارتکاب گناه نماید، و آن همان "ازدواج موقت" طبق قانون و رعایت مقررات است.
اسلام که با دوراندیشی تمام درصدد رفع نیازهای مادی و معنوی انسان میباشد یکی از راهکارهای رفع این گونه مشکلات را ازدواج موقت میداند؛ قرآن کریم پس از ذکر مواردی که زن و مرد حرام است با یکدیگر ازدواج نمایند چنین میگوید:
.jpg)
