1 - پیامبراکرم (ص): "افضل زنان امت من زنی است که در عین این که از همه زیباتر است مهریه اش از همه کمتر باشد".همان، باب 5، ح 9، صص 251 - 252.
2 - امام علی (ع): "مهریه زنان را بالا نبرید که باعث دشمنی میشود".همان، ح 12، صص 252 - 253.
3 - امام صادق (ع): "... شومی و بدبختی زن در مهریه زیاد و نافرمانی اش از شوهر است".همان، ح 11، ص 252.
چند مسأله:
(مسأله 1) در عقد موقت باید مقدار مهریه معین شود وگرنه عقد باطل است.
(مسأله 2) اگر در عقد دائم نامی از مهریه برده نشود و مقدار آن مشخص نگردد عقد صحیح است؛ ولی شوهر پس از آمیزش و نزدیکی با زن بایستی "مهر المثل" بپردازد، یعنی به مقدار مهریه زنهایی که در رتبه همانند او هستند برای او مهریه قرار دهد.
(مسأله 3) بهتر است مهریه زنان مؤمن مطابق "مهر السنة" باشد؛ یعنی مهری که پیامبراکرم (ص) برای هر یک از زنان و دختران خود از جمله حضرت فاطمه زهرا قرار دادند، و آن پانصد درهم نقره سکه دار است که وزن هر درهم "12/6» نخود میباشد و جمعا "262/5» مثقال معمولی نقره سکه دار میشود؛ و قیمت آن تابع نرخ روز است.ظاهرا در زمان پیامبراکرم (ص) هر دینار ده درهم بوده است؛ پس چون در آن زمان مهر السنة «500 درهم" بوده معادل «50 دینار" یا «50 مثقال شرعی طلا" میباشد، که اگر هر مثقال شرعی "3/515625 گرم طلا" باشد مجموعه مهر السنة "175/78125 گرم طلا" میشود.
(مسأله 4) زن اگر از اطاعت شوهر سر باز زند گرچه معصیت نموده است ولی مهریه خود را طلبکار است.
(مسأله 5) اگر هنگام عقد دائم زمانی را برای پرداخت مهریه تعیین نکرده