از مجموع آیات قرآن کریم این گونه استفاده میشود که هدف نهایی آفرینش انسان پرورش، هدایت، پیشرفت و تکامل اوست.
هدفی که نتیجه اش به خود انسان میرسد نه به خالق او؛ چرا که خداوند وجودی است بی نهایت از تمام جهات، و در چنین وجودی کمبود راه ندارد تا بخواهد با آفرینش مخلوقات نیاز خود را برطرف سازد.
برای پیمودن این مسیر بشر به برنامه و قانون نیازمند است تا در پرتو آن بیاموزد که چگونه زندگی کند و چگونه نیازمندیهای خود را برآورده ساخته و آرامش و سعادت خود را تأمین نماید.
و بی گمان اسلام کاملترین برنامه را برای هدایت انسان به ارمغان آورده، او را با خالق هستی و حقایق جهان و هدف خلقت آشنا نموده و با دستورهای عملی و اخلاقی خود وی را در رسیدن به این هدف یاری نموده است.
در این نوشتار سعی ما بر آن است تا به معرفی پاره ای از قوانین عملی و وظایف دینی که برای رشد و شکوفایی انسان در زمینه های فردی و اجتماعی در نظر گرفته شده بپردازیم.
اموری که وظیفه انسانها را نسبت به اعمالشان بیان میکند "احکام" نام دارد؛ و به طور کلی بر پنج قسم است: واجب، حرام، مستحب، مکروه و مباح .
شرایط عمومی تکالیف
هر فردی که واجد شرایط تکلیف باشد، بایستی دستورات و تکالیف لازم و قطعی شریعت اسلام را که متوجه اوست انجام دهد. شرایط تکلیف عبارتند از: