موارد تحریم ازدواج:
در دین اسلام ازدواج مرد و زن در برخی موارد و برخی حالات ممنوع گردیده است، که در اینجا به پاره ای از آنها اشاره میشود:
1 - ازدواج با محارم؛ که این خود بر سه قسم است:
الف - محارم نسبی؛ یعنی خویشاوندانی که از راه اشتراک در نسب و همخونی با یکدیگر محرم هستند، که برای مردان عبارتند از: "مادر"، "مادربزرگ و هر چه بالا رود"، "دختر"، "نوه و نتیجه و هر چه پایین آید"، "خواهر و دختر خواهر و نوادگان او هر چه پایین بیاید"، "عمه"، "خاله" و "دختر برادر و نوادگان او هر چه پایین بیاید". و برای زنان عبارتند از: "پدر"، "پدربزرگ و اجداد هر چه بالا رود"، "پسر و نوادگان او هر چه پایین بیاید"، "برادر"، "پسر برادر و نوادگان او هر چه پایین بیاید"، "پسر خواهر و نوادگان او هر چه پایین بیاید"، "عمو"، "دایی"، "دایی و عموی پدر و پدربزرگ و اجداد هر چه بالا رود" و "دایی و عموی مادر و مادربزرگ و جده ها هر چه بالا رود".
ب - محارم سببی؛ یعنی افرادی که از طریق پیوند زناشویی و نسبت پیدا کردن محرم میشوند، که برای مردان عبارتند از: "زن پدر و زن پدربزرگ مرد"، "مادر و مادربزرگ زن"، "نادختری = دختر زن، و نیز نوادگانش در صورتی که مرد بعد از عقد بستن بر زن با او نزدیکی کرده باشد"، "عروس = زن پسر" و "خواهر زن تا زمانی که زن در عقد مرد است". و برای زنان عبارتند از: "پدر شوهر و پدربزرگ او و هر چه بالا رود"، "پسر شوهر = ناپسری"، "شوهر مادر = ناپدری؛ در صورتی که ناپدری پس از عقد بستن نزدیکی نیز کرده باشد"، "شوهر دختر = داماد" و "شوهر خواهر تا زمانی که خواهر در عقد اوست".
ج - محارم رضاعی؛ یعنی خویشاوندی که از راه شیر دادن به دست میآید، تمام کسانی که به واسطه ارتباط نسبی ازدواج با آنها حرام بود به واسطه ارتباط از طریق شیر خوردن نیز ازدواج با آنها حرام است.