صفحه ۲۳۵

موارد تحریم ازدواج:

در دین اسلام ازدواج مرد و زن در برخی موارد و برخی حالات ممنوع گردیده است، که در اینجا به پاره ای از آنها اشاره می‎شود:

1 - ازدواج با محارم؛ که این خود بر سه قسم است:

الف - محارم نسبی؛ یعنی خویشاوندانی که از راه اشتراک در نسب و همخونی با یکدیگر محرم هستند، که برای مردان عبارتند از: "مادر"، "مادربزرگ و هر چه بالا رود"، "دختر"، "نوه و نتیجه و هر چه پایین آید"، "خواهر و دختر خواهر و نوادگان او هر چه پایین بیاید"، "عمه"، "خاله" و "دختر برادر و نوادگان او هر چه پایین بیاید". و برای زنان عبارتند از: "پدر"، "پدربزرگ و اجداد هر چه بالا رود"، "پسر و نوادگان او هر چه پایین بیاید"، "برادر"، "پسر برادر و نوادگان او هر چه پایین بیاید"، "پسر خواهر و نوادگان او هر چه پایین بیاید"، "عمو"، "دایی"، "دایی و عموی پدر و پدربزرگ و اجداد هر چه بالا رود" و "دایی و عموی مادر و مادربزرگ و جده ها هر چه بالا رود".

ب - محارم سببی؛ یعنی افرادی که از طریق پیوند زناشویی و نسبت پیدا کردن محرم می‎شوند، که برای مردان عبارتند از: "زن پدر و زن پدربزرگ مرد"، "مادر و مادربزرگ زن"، "نادختری = دختر زن، و نیز نوادگانش در صورتی که مرد بعد از عقد بستن بر زن با او نزدیکی کرده باشد"، "عروس = زن پسر" و "خواهر زن تا زمانی که زن در عقد مرد است". و برای زنان عبارتند از: "پدر شوهر و پدربزرگ او و هر چه بالا رود"، "پسر شوهر = ناپسری"، "شوهر مادر = ناپدری؛ در صورتی که ناپدری پس از عقد بستن نزدیکی نیز کرده باشد"، "شوهر دختر = داماد" و "شوهر خواهر تا زمانی که خواهر در عقد اوست".

ج - محارم رضاعی؛ یعنی خویشاوندی که از راه شیر دادن به دست می‎آید، تمام کسانی که به واسطه ارتباط نسبی ازدواج با آنها حرام بود به واسطه ارتباط از طریق شیر خوردن نیز ازدواج با آنها حرام است.

ناوبری کتاب