صفحه ۲۳۰

بخواه چو مکنت داری توانا و ثروتمند هستی.. گفت: مرا که پیرم با پیر زنان الفت نیست، پس او را که جوان باشد با من که پیرم چه دوستی صورت بندد؟گلستان، باب ششم، در ضعف و پیری، حکایت 8، ص 226.

در حدیثی از پیامبراکرم (ص) نقل شده است که فرمود: "به کفو و هم شأن خویش زن دهید و از آنها زن بگیرید".مستدرک الوسائل، باب 12 از ابواب مقدمات النکاح، ح 2، ج 14، ص 174.

در قرآن کریم آمده است که فرد مؤمن نمی تواند با فرد کافر تشکیل خانواده دهد؛سوره بقره (2): آیه 221. چرا که ازدواج با شخص غیر مسلمان و کسی که در عقیده با انسان هماهنگ نیست به واسطه شدت تأثیری که زن و شوهر می‎توانند بر یکدیگر بگذارند ممکن است فرد مسلمان را به طرف کفر و شرک و یا روحیات ناپسندی که از آن سرچشمه می‎گیرد بکشاند.

اضافه بر آن ازدواج در حقیقت پیوند روحی و قلبی دو همسر بوده و هدف از آن فراهم آوردن محیطی صمیمی جهت رشد و شکوفایی زن و مرد و فرزندان آنها می‎باشد، در این صورت آیا ازدواج دو انسان یکی مؤمن و دیگری بی ایمان چنین پیوند و گرمی را به همراه خواهد داشت ؟ آیا در یک خانه با دو طرز تفکر مختلف و با دو راه و روش و آیین زندگی جداگانه می‎توان انتظار آرامش و تربیت انسانهای شایسته و مؤمن را داشت ؟ بدیهی است پاسخ منفی است و این گونه ازدواجها یا به سست شدن تدریجی اعتقاد و ایمان می‎انجامد و یا به ناسازگاری و جدایی منجر می‎شود.

دوم: درستی، پاکی و پاکدامنی؛ ازدواج با همسر آلوده و گناهکار و بداخلاق، اگر چه دارای ثروت و پست و مقام باشد، جز رنج و عذاب در زندگی زناشویی چیزی به همراه نخواهد داشت؛ بدین جهت قرآن کریم در مقام بیان ویژگی همسران بهشتی به

ناوبری کتاب