را که دیدار میکرد فاطمه (س) بود، و این خود احیا کننده شخصیت زن بود.
بالاتر از آن اسلام زن را همانند مرد برخوردار از روح کامل انسانی و اراده و اختیار دانست و در مسیر تکامل که هدف اصلی خلقت انسان است او را در کنار مرد در یک صف قرار داد و برنامه های تربیتی، اخلاقی و عملی را برای او لازم کرد.
در این آئین هر یک از زن و مرد میتوانند با اجرای برنامه های معین شده به تکامل مادی و معنوی دست یافته و به زندگی و حیات سراسر آرامش و پاک گام نهند؛ آیات زیر بیانگر این مدعاست:
1 - "هر کسی از مرد و زن کار نیکی انجام دهد در حالی که ایمان به خدا دارد، به او زندگانی خوش و با سعادت ارزانی داشته و پاداشی بسیار بهتر از عمل نیکی که انجام داده به او عطا میکنیم".سوره نحل (16): آیه 97.
2 - "هر کس از مرد و زن عمل صالحی به جا آورد در صورتی که با ایمان باشند، آنان در بهشت جاودان داخل شوند و آنجا از رزق بی حساب برخوردار گردند".سوره غافر (40): آیه 40.
3 - "همانا تمامی مردان و زنان مسلمان، و مردان و زنان با ایمان، و مردان و زنان اهل طاعت و عبادت، و مردان و زنان راستگوی، و مردان و زنان صابر و بردبار، و مردان و زنان خداترس و خاشع، و مردان و زنان خیرخواه و فقیرنواز، و مردان و زنان روزه دار، و مردان و زنان عفیف و پاکدامن و باحفاظ، ومردان و زنانی که بسیار به یاد خدا هستند خداوند برای همه آنها مغفرت و پاداشی بزرگ آماده کرده است".سوره احزاب (33): آیه 35.
چنانچه در برنامه های کیفری خود نیز زن و مرد متخلف را در یک ردیف قرار داده و چنین میگوید:
4 - "زن زنا کار ومرد زنا کار را به صد تازیانه مجازات و تنبیه کنید و هرگز درباره آنان در دین خدا ترحم روا مدارید".سوره نور (24): آیه 2.