صفحه ۲۰۱

4 - چشم چرانی

یکی از کارهای ناپسند و زشت چشم دوختن به نامحرم و نگاه هوس آلود و برخاسته از شهوت به سوی اوست. قرآن کریم پس از آن که مردان را به فروگیری چشمان خویش از نامحرم و رعایت عفت و پاکدامنی امر می‎نماید در دستوری مشابه آن به زنان چنین می‎گوید: (و قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن و یحفظن فروجهن )سوره نور (24): آیه 31. یعنی: "و به زنان با ایمان بگو: چشمان خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند، و دامان خویش را حفظ کنند".

پس در صورتی که نامحرمی در منطقه دید انسان است باید به هنگام نگاه کردن به گونه ای چشم را فرو گرفت که او از حوزه دید انسان خارج شود.

گرچه برخی با وجود چشم چرانی سعی دارند طوری وانمود کنند که نگاهشان را به نامحرم وناموس مردم ندوخته اند ولی خدایی که از همه امور مخفی با خبر است و از اسرار درون سینه ها آگاه است چشمهایی را که به خیانت گردش می‎کند زیر نظر داشته و روزی از آن حسابرسی خواهد کرد: (یعلم خائنة الاعین و ما تخفی الصدور)سوره غافر (40): آیه 19. یعنی: "و خدا به خیانت چشم خلق و اندیشه های نهانی دلهای مردم آگاه است".

امام صادق (ع): "نگاه تیری مسموم از تیرهای شیطان است، و چه بسا نگاهی (شهوت آلود) که اندوه و پشیمانی دراز مدت را به همراه خواهد داشت".وسائل الشیعة، باب 104 از ابواب مقدمات النکاح، ح 1، ج 20، ص 191.

امام باقر و امام صادق (ع): "کمتر کسی پیدا می‎شود که سهمی از زنا نداشته باشد، چرا که زنای چشم نگاه (به نامحرم) و زنای دهان بوسیدن و زنای دستها تماس با بدن اوست، خواه آمیزشی هم صورت بگیرد یا نه".همان، ح 2.

ناوبری کتاب