آیت‌الله منتظری

بی نیاز خواهی بود".همان، باب 2، ح 8، ص 245.

امام صادق (ع): "هیچ چیزی پیش خدا مبغوضتر از شکم پر نمی باشد".همان، باب 4، ح 2، ص 248.

امام صادق (ع): "آدمیزاد برای ادامه حیات نیازمند خوردن غذاست، ولی وقتی غذا می‎خورید ثلث شکم خود را برای غذا، وثلث آن را برای نوشیدنی، و ثلث آن را برای نفس کشیدن بگذارید؛ و خود را مانند خوکهایی که برای سر بریدن پرورش می‎دهند چاق نکنید".همان، باب 1، ح 5، ص 240.

سعدی: "عابدی را حکایت کنند که شبی ده من طعام بخوردی و تا سحر ختمی مراد ختم قرآن است، یعنی: از اول تا آخر آن خواندن. در نماز بکردی، صاحبدلی شنید و گفت: اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی بسیار ازین فاضل تر بودی".گلستان، باب دوم، در اخلاق درویشان، حکایت 21، ص 118.

2 - حرام خواری

غذای انسان بایستی مباح و حلال باشد و از خوردن غذایی که از راه حرام تهیه شده خودداری شود؛ مگر در مواردی که انسان در اثر گرسنگی یا تشنگی به حد اضطرار و ناچاری رسیده و چیز حلال برای خوردن یا آشامیدن در دسترس ندارد، که در این صورت می‎تواند به حدی که خود را از خطر نجات دهد از چیزی که حلال و مباح نیست استفاده نماید؛ ولی به هر حال باید عوض آن را به صاحبش برگرداند.

پیامبراکرم (ص): "کسی که یک لقمه حرام بخورد تا چهل شب نمازش مقبول درگاه خداوند نشده، تا چهل صبحگاه دعایش مستجاب نگشته، و مقدار گوشتی که به واسطه آن لقمه در بدن او روییده می‎شود سزاوار آتش جهنم است".بحارالانوار، ج 63، صص 314 - 315، ح 7.

پیامبراکرم (ص): "در صورتی که چهار خصلت در غذا وجود داشته باشد غذای کامل و تمامی است: از راه حلال تهیه شده باشد، دیگران نیز از آن بهره مند باشند،