فاش کردن اسرار آنها؛ غیبت و گوش دادن به آن؛ تهمت؛ سخن چینی و فتنه گری؛ سوء ظن به مؤمنان؛ تمسخر و ریشخند دیگران؛ اذیت و آزار بندگان خدا؛ خوارنمودن دیگران به وسیله دشنام و فحش؛ همسایه آزاری؛ نافرمانی پدر و مادر؛ بی توجهی به صله رحم؛ پیمان شکنی؛ دروغ؛ نیرنگ؛ قسم دروغ یاد نمودن؛ دروغ بستن بر خدا و اولیای او؛ اظهارنظر و فتوا بدون دانش کافی؛ شهادت بناحق؛ خودداری از شهادت بحق؛ سرقت؛ غصب مال دیگران؛ راهزنی و سلب امنیت؛ اختلاس، کم فروشی؛ تجاوز به حقوق دیگران؛ فریبکاری در معامله؛ استفاده شخصی از اموال عمومی؛ خیانت به فرد یا جامعه؛ رشوه خواری و رشوه دهی؛ رباخواری و دادن ربا؛ قماربازی؛ مشروب خواری؛ احتکار کالای مورد نیاز مردم؛ جادوگری؛ استعمال مواد مخدر که ضرر عمده و قابل توجه دارد؛ خوردن و آشامیدن چیزهای حرام و نجس؛ پوشیدن لباس شهرت، بی حجابی؛ اسراف و زیاده روی در مصرف؛ تبذیر و مصرف نابجای دارایی و ثروت؛ استمرار ارتکاب گناهان صغیره؛ تکبر؛ خودنمایی و ریا؛ نفاق و دورویی؛ بدعت گذاری در دین و نسبت دادن چیزی که میداند جزو شریعت نیست به آن؛ تحریف دین و معارف آن؛ غنا و گوش دادن به آن؛ توجیه ستم ستمگران؛ تملق؛ چاپلوسی؛ ستایش از ظالم؛ سکوت و بی تفاوتی در مقابل ظلم و رضایت به آن؛ سلب آزادیهای مشروع مردم؛ بخل؛ حسادت؛ بدخلقی؛ آرزوهای دور و دراز؛ حرص و طمع؛ دنیاپرستی؛ طلاق بدون عذر و دلیل؛ کتمان حق؛ کفران نعمت و مانند آن.
شرح و توضیح هر یک از موارد گفته شده از عهده این کتاب خارج است؛ ولی با توجه به این که در روایتی از معصوم (ع) نقل شده: "هر کس شر زبان "لقلق" و شکم "قبقب" و شهوت "ذبذب" خویش را حفظ نماید بهشت بر او واجب است."بحارالانوار، ج 63، ص 315. بی مناسبت نیست توضیح مختصری درباره هر یک از این سه عنوان داده شود.
.jpg)
