آیت‌الله منتظری

بوده و اگر به وسیله زکات از او دلجویی شود ایمانش قوی می‎شود.

4 - خریداری بنده ها و آزاد کردن آنان؛ که در این زمان دیگر چنین امری وجود ندارد.

5 - پرداخت بدهی کسانی که قدرت پرداخت آن را ندارند، در صورتی که بدهی آنها بابت مصرف در معصیت نباشد.

6 - انجام کارهایی که نفع عمومی دارد و به آن "سبیل الله" گویند؛ مثل ساختن مسجد، مدرسه، حمام، کتابخانه و اصلاح راهها، گرچه مصرف آن در اموری که باعث تقویت دین مردم می‎گردد بهتر است.

7 - رسیدگی به امر مسافری که در سفر مانده است و راهی برای رسیدن به وطن خود ندارد و به او "ابن سبیل" گویند.

8 - کسی که از سوی امام (ع) یا نایب او مأمور جمع آوری و نگهداری و حسابرسی زکات بوده و وظیفه دارد آن را به امام یا نایب او یا فقرا برساند.

چند مسأله:

(مسأله 1) زن می‎تواند به شوهر فقیر خود زکات بدهد؛ هر چند شوهر زکات را صرف مخارج روزانه او کند.

(مسأله 2) زنی که به عقد موقت در آمده است اگر فقیر باشد شوهرش و دیگران می‎توانند به او زکات بدهند؛ ولی اگر شوهرش در ضمن عقد موقت شرط کند که مخارج او را بدهد یا به جهت دیگری دادن مخارجش بر او واجب باشد، در صورتی که مخارج آن زن را بدهد یا زن بتواند او را به دادن مخارج مجبور کند نمی شود به آن زن زکات داد.

(مسأله 3) کسی که سید است می‎تواند از فرد سید زکات واجب بگیرد، ولی نمی تواند از افراد غیر سید زکات واجب بگیرد؛ اما گرفتن صدقات مستحبی از آنان برایش مانعی ندارد، هر چند خلاف احتیاط است.

(مسأله 4) انسان نمی تواند زکات خود را به افرادی که نفقه آنان بر او واجب