آیت‌الله منتظری

یعنی: دنیایی که در مسیر طلب آخرت باشد بهترین یاور انسان است.

به دست آوردن ثروتی که مایه فساد در زمین نباشد و باعث فراموش کردن ارزشهای والای انسانی و گرفتار شدن در مسابقه جنون آمیز ثروت اندوزی نگردد و انسان را به خودبرتربینی و تحقیر دیگران نکشاند و وسیله ای باشد برای مرهم نهادن بر زخمهای جانکاه محرومان، نه تنها مذموم نیست بلکه امری پسندیده است.

در سخنی از امام صادق (ع) آمده است: "ثروت و بی نیازی که تو را از تجاوز به حقوق دیگران بازدارد بهتر از فقری است که تو را به گناه وادار می‎نماید".همان، ح 7، ص 31.

یکی از بلاهای بزرگی که امروز در جوامع بشری بسیار به چشم می‎خورد و از آن به عنوان یک بیماری خطرناک می‎توان نام برد انحصارطلبی و علاقه به جمع آوری مال و ثروت در شکل انحرافی آن است.

در طول تاریخ سرچشمه غالب مفاسد اجتماعی ثروتمندان از خدا بی خبری بودند که در ناز و نعمت به سر برده و برای افزودن ثروت خویش به هر جنایت ضد انسانی دست می‎زدند.

در حدیث پرمعنایی از ابن عباس نقل شده: "وقتی نخستین سکه درهم و دینار در جهان زده شد ابلیس نگاهی به آنها کرد، وقتی خوب به تماشای آنها پرداخت آنها را برداشته و بر چشمانش نهاد سپس بر سینه اش چسبانید، آنگاه فریادی از روی شادی کشید و بار دیگر به سینه چسبانید و گفت: شما نور چشم و میوه دل من هستید، وقتی انسانها شما را دوست بدارند برایم مهم نیست که بت پرستی نکنند، برای من همین بس است که آنها شما را دوست داشته باشند".بحارالانوار، کتاب الایمان و الکفر، باب حب المال، ج 70، ص 137، ح 3.

جهت گیری مقررات و قوانین اسلام در زمینه راههای تحصیل ثروت و چگونگی مصرف نمودن آن و پرداخت حقوق واجب آن به گونه ای است که در عین احترام گذاشتن به تلاشهای فردی و مالکیت خصوصی از تمرکز اموال و ثروتها و دست به دست گردیدن آنها در دست گروهی خاص جلوگیری می‎نماید.