صفحه ۱۳۹

چند مسأله:

(مسأله 1) زنی که می‎تواند به حج برود اگر بعد از برگشتن مالی از خود نداشته باشد و شوهرش هم مثلا فقیر باشد و نتواند مخارج او را بدهد و ناچار شود که به سختی زندگی کند، حج بر او واجب نیست؛ ولی اگر شوهرش تمکن دارد و مخارج او را می‎دهد، با داشتن هزینه رفت و برگشت مستطیع می‎شود.

(مسأله 2) زنی که در راه حج از طرف اداره یا ارگان و یا مؤسسه ای برای خدمت یا خبرنگاری یا پزشکی یا پرستاری یا عناوین دیگر به حج برده می‎شود و می‎تواند با انجام کارش بدون زحمت حج کامل را به جا آورد، پس از پذیرفتن این قبیل خدمات در صورت داشتن سایر شرایط حج بر او واجب می‎شود.

(مسأله 3) اگر زن مازاد بر نیاز زندگی لوازمی مانند لباس، اشیاء و جواهرات قیمتی و عتیقه که قیمت آنها به اندازه هزینه حج است دارد و سایر شرایط را نیز دارا می‎باشد، واجب است این گونه وسائل را فروخته و به حج برود؛ همچنین است اگر زنی زر و زیور دارد ولی به واسطه پیر شدن یا عوض شدن شرایط زمان نیاز او از آنها برطرف شده است.

(مسأله 4) زنی که مهرش برای مخارج حج کافی است و آن را از شوهر خود طلبکار است و مال دیگری ندارد، اگر شوهر او توان پرداخت آن را ندارد، زن حق مطالبه ندارد و مستطیع نیست. و اگر توان پرداخت آن را دارد ولی مطالبه آن برای زن مفسده دارد - مانند این که ممکن است به اختلاف و طلاق کشیده شود - در این صورت نیز مطالبه لازم نیست و زن مستطیع نشده است. و اگر توان پرداخت آن را دارد و مطالبه آن مفسده ندارد و شوهر نیز مخارج زن را تأمین می‎کند، واجب است زن مهر خود را مطالبه کند و به حج برود و تأخیر آن جایز نیست.

(مسأله 5) اگر زن مستطیع شود و بتواند بدون همراهی شوهر و بدون به وجود آمدن مشکلی به حج برود، شوهر حق ندارد از رفتن او جلوگیری نماید؛ و لازم نیست شخص محرم همراه او باشد.

ناوبری کتاب