چند مسأله:
(مسأله 1) زنی که میتواند به حج برود اگر بعد از برگشتن مالی از خود نداشته باشد و شوهرش هم مثلا فقیر باشد و نتواند مخارج او را بدهد و ناچار شود که به سختی زندگی کند، حج بر او واجب نیست؛ ولی اگر شوهرش تمکن دارد و مخارج او را میدهد، با داشتن هزینه رفت و برگشت مستطیع میشود.
(مسأله 2) زنی که در راه حج از طرف اداره یا ارگان و یا مؤسسه ای برای خدمت یا خبرنگاری یا پزشکی یا پرستاری یا عناوین دیگر به حج برده میشود و میتواند با انجام کارش بدون زحمت حج کامل را به جا آورد، پس از پذیرفتن این قبیل خدمات در صورت داشتن سایر شرایط حج بر او واجب میشود.
(مسأله 3) اگر زن مازاد بر نیاز زندگی لوازمی مانند لباس، اشیاء و جواهرات قیمتی و عتیقه که قیمت آنها به اندازه هزینه حج است دارد و سایر شرایط را نیز دارا میباشد، واجب است این گونه وسائل را فروخته و به حج برود؛ همچنین است اگر زنی زر و زیور دارد ولی به واسطه پیر شدن یا عوض شدن شرایط زمان نیاز او از آنها برطرف شده است.
(مسأله 4) زنی که مهرش برای مخارج حج کافی است و آن را از شوهر خود طلبکار است و مال دیگری ندارد، اگر شوهر او توان پرداخت آن را ندارد، زن حق مطالبه ندارد و مستطیع نیست. و اگر توان پرداخت آن را دارد ولی مطالبه آن برای زن مفسده دارد - مانند این که ممکن است به اختلاف و طلاق کشیده شود - در این صورت نیز مطالبه لازم نیست و زن مستطیع نشده است. و اگر توان پرداخت آن را دارد و مطالبه آن مفسده ندارد و شوهر نیز مخارج زن را تأمین میکند، واجب است زن مهر خود را مطالبه کند و به حج برود و تأخیر آن جایز نیست.
(مسأله 5) اگر زن مستطیع شود و بتواند بدون همراهی شوهر و بدون به وجود آمدن مشکلی به حج برود، شوهر حق ندارد از رفتن او جلوگیری نماید؛ و لازم نیست شخص محرم همراه او باشد.