آیت‌الله منتظری

6 - بنابر احتیاط واجب رساندن غبار غلیظ به حلق.

7 - بنابر احتیاط واجب فرو بردن تمام سر در آب.

8 - باقی ماندن بر جنابت یا حیض یا نفاس تا اذان صبح .

9 - استفراغ عمدی (قی کردن).

10 - وارد کردن چیزهای روان از راه مخرج مدفوع به داخل بدن (اماله کردن). بانوان گرامی برای آگاهی از تفصیل کارهای گفته شده و دیگر مسائل مربوط به روزه می‎توانند به رساله توضیح المسائل مراجعه نمایند؛توضیح المسائل، مسائل 1423 تا 1607، صص 252 - 282. و در اینجا تنها به ذکر برخی از مسائل مورد ابتلا می‎پردازیم.

چند مسأله:

(مسأله 1) اگر کسی بدون داشتن عذر و از روی عمد روزه ماه رمضان را نگیرد یا آن را باطل نماید، علاوه بر قضای آن باید به عنوان کفاره شصت روز که سی و یک روز آن دنبال هم است روزه بگیرد، و یا شصت فقیر را سیر نموده یا 750 گرم طعام از قبیل گندم و مانند آن به هر کدام از آنها بدهد، و یا یک برده در راه خدا آزاد کند که این امر در این زمان غیر ممکن است.

(مسأله 2) اگر برای زن در بین روزهایی که باید برای کفاره پی درپی روزه بگیرد عذری مانند حیض یا نفاس پیش بیاید، باید بعد از برطرف شدن عذر بقیه روزه ها را ادامه دهد و لازم نیست آنها را از سر بگیرد.

(مسأله 3) اگر روزه دار از روی اشتباه و فراموشی چیزی بخورد یا بیاشامد روزه اش باطل نمی شود، چه روزه او واجب باشد یا مستحب.

(مسأله 4) کسی که قضای روزه رمضان را گرفته، اگر تا اذان ظهر آن را باطل نکرده است دیگر نمی تواند باطل کند؛ و اگر بعد از ظهر از روی عمد آن را باطل کند باید به ده فقیر هر کدام یک مد (حدود 750 گرم) طعام بدهد؛ و اگر نمی تواند باید