صفحه ۱۱۸

فرشته خوی شود آدمی به کم خوردن
وگر خورد چو بهایم، بیوفتد چو جماد
مراد هر که برآری مطیع امر تو گشت
خلاف نفس که فرمان دهد چو یافت مرادگلستان، باب هفتم، در تأثیر تربیت، حکایت 18، ص 244.

روزه در تقویت اراده انسان اثر بسزایی دارد و با محدودیتهای موقتی که برای فرد روزه دار در طول روز ایجاد می‎کند قدرت مقاومت و توان مبارزه با حوادث سخت را به او می‎بخشد.

روزه پشتیبان خوبی برای انسان در سختی ها و مشکلات بوده و رفع فقر و پریشانی می‎کند، در برخی روایات آمده است: "وقتی مشکل و سختی برای کسی پیش آمد روزه بگیرد، زیرا خداوند عزوجل می‎فرماید: (و استعینوا بالصبر)سوره بقره (2): آیه 45. و مراد از صبر همان روزه است".وسائل الشیعة، همان، باب 2، ح 1، ص 408.

ناگفته نماند معنای صبر روزه نیست بلکه روایت در مقام بیان یکی از مصادیق روشن و بارز صبر است؛ زیرا در پرتو این عبادت انسان اراده نیرومند و ایمان استوار پیدا می‎کند.

علی بن سوید می‎گوید: "به حضرت رضا(ع) گفتم: مرا موعظه کنید، حضرت فرمودند: ترا به پرهیزکاری و تقوای الهی سفارش می‎کنم؛ و دیگر حضرت سخنی نگفتند. به ایشان از فقر و تنگدستی گله کردم و گفتم: به خدا قسم لخت و بدون لباس ماندم به طوری که فلان شخص دو لباس از جامه هایش را از تن خود بیرون آورد و به من پوشانید. حضرت فرمودند: روزه بگیر و صدقه بده. گفتم: گرچه مقدار خیلی کمی باشد؟ حضرت فرمودند: از آنچه خدا نصیبت کرده است صدقه بده و دیگری را در آن بر خود مقدم کن، گرچه بدان محتاج باشی".الکافی، کتاب الزکاة، باب الایثار، ج 4، ص 18، ح 2.

ناوبری کتاب