صفحه ۱۱۵

"روزه" آن است که انسان برای انجام فرمان خدا و تقرب به او از اذان صبح تا مغرب از خوردن و آشامیدن و انجام برخی کارهای دیگر خودداری نماید.

این عبادت نه تنها یکی از دستورات دین مقدس اسلام است بلکه در ادیان قبل از اسلام نیز وجود داشته است؛ قرآن کریم می‎فرماید: (یا أیها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون)سوره بقره (2): آیه 183. یعنی: "ای مؤمنین ! روزه بر شما نوشته شد همان گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نیز نوشته شد، تا تقوا در شما به وجود آید".

از تورات و انجیل هم برمی آید که روزه در میان یهود و نصاری وجود داشته است، بلکه پاره ای از اقوام و ملل دیگر نیز هنگام مواجه شدن با غم و اندوه روزه می‎گرفتند.

اهمیت این عبادت که نقش بسزایی در سلامت روح و جسم انسان دارد در سخنان معصومین (ع) این گونه بیان شده است:

1 - خداوند متعال - چنانکه پیامبراکرم (ص) از او نقل کرده - چنین می‎فرماید: "روزه برای من است و من خود پاداش آن را می‎دهم".وسائل الشیعة، باب 1 از ابواب الصوم المندوب، ح 7 و 15 و 16، ج 10، صص 397 و 400.

2 - رسول اکرم (ص): "الصوم جنة من النار" یعنی: روزه سپری در برابر آتش جهنم است.همان، ح 1، ص 395.

3 - رسول اکرم (ص): "روزه دار گرچه در بسترش به خواب فرو رفته باشد در حال

ناوبری کتاب