آیت‌الله منتظری

3 - نماز سدی در برابر فساد و پلیدی

از آنجا که نماز روح ایمان را در انسان تقویت می‎کند و نهال تقوا را در دل او پرورش می‎دهد و او را به یاد نیرومندترین عامل بازدارنده یعنی مبدأ و معاد می‎اندازد، دارای اثر بازدارندگی فوق العاده ای از انجام فحشا و منکر است؛ خداوند متعال می‎فرماید: (و أقم الصلاة ان الصلاة تنهی عن الفحشاء والمنکر و لذکر الله أکبر)سوره عنکبوت (29): آیه 45. یعنی: "نماز را به پای دار؛ همانا نماز انسان را از هر کار زشت و ناپسند باز می‎دارد، و هر آینه ذکر خدا برتر و بزرگتر است".

انسانی که به هنگام آماده شدن برای نماز خود را شستشو می‎دهد و پاک می‎سازد و مال حرام و غصب را از خود دور می‎نماید، و با گفتن تکبیر خدا را از همه چیز برتر و بالاتر می‎شمرد و به یاد نعمت های او افتاده حمد و سپاس می‎گوید و او را صاحب روز جزا دیده اعتراف به بندگی می‎نماید و از او یاری جسته و طلب مسیر مستقیم می‎کند و از راه کسانی که دچار غضب الهی شده اند به او پناه می‎برد، و این عمل را در شبانه روز چندین بار به طور منظم تکرار می‎نماید، بدون شک در قلب و روح وی موجی از معنویت و حرکت و جهشی به سوی حق و پاکی و تقوا ایجاد می‎شود، موجی که سد نیرومندی در برابر گناه به حساب می‎آید.

البته هر نمازی به همان اندازه که از شرایط کمال و روح عبادت برخوردار است، می‎تواند عامل بازدارنده از بدی ها و پلیدی ها باشد؛ در این صورت همان گونه که در روایتی از حضرت امام صادق (ع) آمده است: "کسی که دوست دارد ببیند آیا نمازش مورد قبول درگاه الهی واقع شده است یا خیر، باید ببیند آیا نمازش او را از زشتی ها و پلیدی ها بازداشته یا نه، به همان مقدار که در انجام این امر تأثیر داشته است نمازش مورد قبول است".بحارالانوار، ج 16، صص 204 - 205.

حضرت فاطمه زهرا(س) در بیان فلسفه واجب شدن نماز چنین می‎فرمایند: