مرجع دگراندیشان
"سپهر سعادت "
بیت "آیت الله العظمی منتظری " مأمن بسیاری از هنرمندان ، روحانیون و سیاستمدارانی بود که در یک کلام دگراندیش نامیده میشوند. حضور دگراندیشان در بیت آیت الله منتظری از آن پدیده های کم سابقه بود که نمونه آن را تنها در دوران مشروطه و در دوران مبارزات انقلابی دوران پهلوی دوم میتوان سراغ گرفت .
دورانی که آن را دوران طلایی رابطه روحانیت و روشنفکران نامیده اند. دورانی که در اوج ستیز میان سنت و مدرنیته ، گروهی از مراجع پناهگاه روشنفکران شدند و پلی میان نمایندگان تفکرات ناهمساز در جامعه را بنا کردند.
نامهربانی ها و بی مبالاتی ها این پل را بارها به آستانه ویرانی برد اما دوباره با دست هایی تلاشگر و نیت هایی پاک احیا شد تا این که امروز غم چهره ها و حزن صدای روشنفکران پس از شنیدن خبر درگذشت "آیت الله العظمی منتظری " نشان داد چقدر بنای دوستی نمایندگان صادق و پاک باز سنت و تجدد عزیز بوده است .
دگراندیشان بسیاری امروز در رثای از دست رفتن یکی از بزرگ ترین معماران بنای مشترک دین و دنیای نو گریستند. همان دستی که برای گشودن درهای فقه به روی دنیای مدرن کوشش کم نظیر کرد و دلهای بسیاری را به دست آورد. از دست رفتن این دست استوار حسرتی بزرگ را به دنبال خواهد آورد، پناهگاهی بس گرانقدر را خالی از سکنه خواهد کرد و تنها کسانی را تسکین خواهد داد که خواهان ناهمسازی تاریخی نهاد سنت و نهاد مدرنیته هستند.
تاریخ صد ساله اما گواه است که نایینی ها و منتظری ها همیشه در تاریخ روحانیت ایران بوده اند و به همت آنان بوده که جامعه ایرانی از گسست های زیانبار سنت و مدرنیته تا حدی مصون مانده است .
همین تاریخ دگراندیشان را تسلی میدهد و بر آنشان میدارد که بگویند:
گمان مبر که به پایان رسید کار مغان
هزار باده ناخورده در رگ تاک است
دورانی که آن را دوران طلایی رابطه روحانیت و روشنفکران نامیده اند. دورانی که در اوج ستیز میان سنت و مدرنیته ، گروهی از مراجع پناهگاه روشنفکران شدند و پلی میان نمایندگان تفکرات ناهمساز در جامعه را بنا کردند.
نامهربانی ها و بی مبالاتی ها این پل را بارها به آستانه ویرانی برد اما دوباره با دست هایی تلاشگر و نیت هایی پاک احیا شد تا این که امروز غم چهره ها و حزن صدای روشنفکران پس از شنیدن خبر درگذشت "آیت الله العظمی منتظری " نشان داد چقدر بنای دوستی نمایندگان صادق و پاک باز سنت و تجدد عزیز بوده است .
دگراندیشان بسیاری امروز در رثای از دست رفتن یکی از بزرگ ترین معماران بنای مشترک دین و دنیای نو گریستند. همان دستی که برای گشودن درهای فقه به روی دنیای مدرن کوشش کم نظیر کرد و دلهای بسیاری را به دست آورد. از دست رفتن این دست استوار حسرتی بزرگ را به دنبال خواهد آورد، پناهگاهی بس گرانقدر را خالی از سکنه خواهد کرد و تنها کسانی را تسکین خواهد داد که خواهان ناهمسازی تاریخی نهاد سنت و نهاد مدرنیته هستند.
تاریخ صد ساله اما گواه است که نایینی ها و منتظری ها همیشه در تاریخ روحانیت ایران بوده اند و به همت آنان بوده که جامعه ایرانی از گسست های زیانبار سنت و مدرنیته تا حدی مصون مانده است .
همین تاریخ دگراندیشان را تسلی میدهد و بر آنشان میدارد که بگویند:
گمان مبر که به پایان رسید کار مغان
هزار باده ناخورده در رگ تاک است
.jpg)
