یادمان اول رجب؛ سالگرد تهاجم به دفتر آیت الله العظمی منتظری، و پلمب دفتر


باسمه تعالی

 امروز مصادف است با روز اول ماه رجب، ماهی که بر اساس روایات ماه بزرگ خداست، ماهی است که در فضیلت و حرمت هیچ ماهی همپای آن نیست. در این ماه قتال حتی با کافران حرام است و رحمت خداوند بیش از همیشه نه تنها بندگان مخلص که همۀ انسانها را فرا می گیرد.

 و من وامانده ام و متحیّر، متحیّر از دریای رحمتی که درست یک سال پیش در چنین شب و روز مبارکی توسط آنانی که داعیۀ ایمان دارند، به مردابی از خشم و نفرت و غضب بدل گشت که حرمت این شب و این ماه عزیز را چه خوب پاس داشتند!!

 سال گذشته در شب اول ماه رجب، عده ای شناخته شده و معلوم الحال، با حمایت آشکار نیروهای امنیتی و انتظامی و با حضور مسئولین قضایی و اداری شهر قم، با در دست داشتن عکسهای رهبری و با شعارهایی در حمایت از ایشان، با سنگ و چوب و چماق و با فریادها و عربده هایی که هیچ نشانی از عبودیت و انسانیت نداشت، به دفاتر حضرت آیت الله منتظری و آیت الله صانعی حمله نموده، درب ها را شکستند و هر چه بود ویران کردند و همه چیز را به غارت بردند و در پایان بر دفتر آیت الله منتظری مهر و پلمب جمهوری اسلامی و دادگاه غیر قانونی ویژۀ روحانیت را حک کردند که مبادا کسانی فکر کنند نیروهای خودسر چنین کرده اند، بلکه آشکارا و به روشنی درس عبرتی برای دیگران باشد و بخصوص به مراجع و علمایی که بسا ممکن بود روزی روزگاری خواسته باشند اعتراض و انتقادی داشته باشند بفهمانند که اگر چنین کنند با آنان برخورد خواهد شد و در این برخورد دین و وجدان و انسانیت جایی ندارد.

 در سحرگاه اولین روز ماه رجب سال گذشته، آوای مؤذن در عربده های وحشیانه و صداهای وحشتناک و رعب آور شکستن ها و غارتگری ها گم شده بود و این مرهمی بود که پس از ارتحال فقیه و مرجع بزرگوار و همسر مکرمه اش بر دل خانواده و مقلدین و علاقه مندان او می نهادند. تاریخ تکرار اندوهبار حوادث است که دربند کردن اندیشه و آزادی و شکستن کرامت و حرمت انسانی توسط زورمداران قدرت پرست، در هر برهه از زمان به نوع و رنگی خود را می نمایاند، روزی به نام مذهب و دیگر روز به نامی دیگر.

 این کار نابخردانه اولین نبود و آخرین هم نیست. اعدامهای ناباورانه و ترورهای ناجوانمردانه و زندان و شکنجه های سه دهۀ گذشته و اینک در حلول ماه رجب، ماه رحمت و رأفت، سومین روز شهادت مظلومانۀ مبارز سرفراز هاله سحابی همه در یک راستا و ادامۀ آن ماجراهاست و اما دیری نخواهد پایید که علاوه بر تاوان دنیوی این جنایتها، دادگاه عدل خداوندی ظالمان را به سزای اعمالشان خواهد رساند.

 با آرزوی صبر بر خانواده و دوستان استاد عزیز مهندس عزت الله سحابی و سرکار خانم هاله سحابی و به امید آزادی زندانیان بیگناه زندانهای جمهوری به اصطلاح اسلامی و برقراری عدل و قسط در جامعه.

سعید منتظری 

14 خرداد 1390