صفحه ۱۵۲۴

پیوست شماره 235:

نامه معظم له به آیت الله العظمی گلپایگانی در ارتباط با ضرورت حفظ استقلال حوزه های علمیه، مورخه ‏1371/12/4

بسم الله الرحمن الرحیم

محضر مبارک آیت الله العظمی آقای گلپایگانی دامت برکاته

پس از سلام و تحیت به عرض می‎رساند: حوزه علمیه قم "صانهاالله تعالی عن الحدثان " با وسعتی که پیدا کرده و از هر جهت مورد توجه عالم تشیع و دوست و دشمن قرار گرفته، اینک زعامت و حفظ استقلال و عظمت آن عملا به عهده حضرتعالی گذاشته شده و قهرا تحمل زحمات در این راه موجب خو شنودی خدا و اجر عظیم خواهد بود. خاطر شریف مستحضر است که عظمت حوزه های علمیه شیعه همیشه مرهون استقلال آنها و جدائی از مراکز قدرت بوده است. معیار فضیلتها در حوزه های علمیه باید درجات علمی و تقوی و جنبه های معنوی و بزرگ منشی اشخاص باشد. و اداره شئون حوزه باید در داخل آن به دستور زعیم حوزه و به تصدی منصوبین از قبل او انجام شود. در چنین حوزه ای است که ممکن است امثال شیخ انصاری و میرزای شیرازی قدس سرهما تربیت شوند که علاوه بر درجات علمی و معنوی دارای استقلال فکری و قاطعیت بودند و تحت تاثیر قدرتهای مادی و سیاسی جهان قرار نمی گرفتند. ولی متاسفانه مشاهده می‎شود که مسیر حوزه علمیه قم به سمتی است که در آینده چیزی شبیه حوزه های دولتی اهل سنت خواهد شد که از خود استقلال ندارند و حقوق بگیران حکومتها هستند، و بالاجبار ثناگوی دولتها و ابزاری در دست مراکز قدرت و ملعبه سیاستهای حاکم می‎باشند. دولتها و مراکز قدرت هر چند خوب و صالح باشند ولی بالاخره وابستگی به آنها استقلال فکری و قاطعیت را از علمای حوزه ها خواهد گرفت. این درست است که دین مقدس اسلام از سیاست جدا نیست، ولی این بدان معنی است که حوزه های علمی و دینی باید سیاست ممالک اسلامی و مسلمین را مورد توجه قرار دهند و حتی المقدور جلوی اشتباهات و انحرافات را بگیرند، نه اینکه حوزه و علمای اعلام ابزار سیاستهای حاکم باشند. شورای مدیریت

ناوبری کتاب